Gecenin Rüyası
- Bengisu Savran

- 31 Tem
- 1 dakikada okunur
Güncelleme tarihi: 19 Ağu

Bir sabah, içimde bir filiz gibi doğmuştu.
Nereye koyacağımı bilmediğim duygular.
Köşe bucak aramış, biraz da korkmuştum.
Sevgi, şefkat ve cesaret barındıran.
Her dokunuşunda ayrı bir güç bulan ben,
Sonradan karar verdim sana.
Yazmaya, okumaya, anlamaya
Seni diyorum seni, duyuyor musun?
Gün geçmişti,
Takvim sayfaları kopmuş
Ya da biraz eksilmiştik belki.
Baki kalan bir sen vardın içimde büyüyen,
Ağırlaşan, kök salan bir çiçek gibi…
Konular vardı konuşmamız gereken,
Aktarılmalıydı benden bir şeyler.
Sadece sen değil bahsettiğim,
Biraz da yonca, göl kenarında açan.
Seni diyorum seni, duyuyor musun?
Sığınmıştım fırtına sonrası sana,
Kelimeler çatı, aşk mesken oldu,
Sen oldun sonra, girdin koca bir oğlan gibi hayatıma.
Şiirim oldun ve biraz dönüştün sen de bana,
Duyuyor musun? Güzel bir güne uyandım bu gece,
Semaları izledim sessizce,
Bir yanım sende, kalbimin atışı güm ediyor,
Her yer toz ve karanlık.
Ansızın bir bahçıvan çıka geliyor,
Ve seni düşünüyor bütün kuşlar,
Göç etmeden hemen önce
Şiirim oluyorsun, şiir sen oluyor.
Beni duyuyor musun?




Yorumlar