Ne zaman hayatın akıp giden temposuna yetişemesem, omuzumdaki sorumluluklardan yorulsam, kendimi çocukluğuma dönmeye çalışırken bulurum. İnsanların genelinde var olan bu durumun nedenini merak ediyorum. Acaba çocukken üstümüzdeki sorumlulukların olmayışı mı, sevdiğimiz insanlarla geçirdiğimiz güzel zamanlar mı, yoksa yaptığımız yanlışların anlayışla karşılanması mıdır sebebi?